یک مورد از وضعیت صرع گزارش شده است که با مصرف روغن گل گاوزبان مرتبط است.
گل گاوزبان اصل گیاهی است که از دیرباز به دلیل خواص مفید برای سلامتی مورد توجه بوده است.
عصاره متانولی گل گاوزبان فعالیت آمیبی کشی قوی در شرایط آزمایشگاهی نشان داده است. غلظت مهاری 50% (LD50) عصاره در برابر انتامبا هیستولیتیکا 33 میکروگرم بر میلی لیتر بود.
پلینی بزرگ و دیوسکوریدس می‌گویند که گل گاوزبان همان نپنت است که در هومر ذکر شده است که هنگام مخلوط شدن با شراب باعث فراموشی می‌شود.
فرانسیس بیکن فکر می‌کرد که گل گاوزبان «روحی عالی برای سرکوب بخار غم‌انگیز مالیخولیا تاریک» دارد.
کسانی که در زمان ما هستند از گل‌ها در سالادها برای نشاط و شادی ذهن استفاده می‌کنند.
همچنین چیزهای زیادی از این ساخته شده است که در همه جا برای آسایش دل، برای راندن غم و اندوه و افزایش شادی ذهن استفاده می شود.
برگ‌ها و گل‌های گل گاوزبان که در شراب ریخته می‌شوند، مردان و زنان را شاد و مسرور می‌سازند و تمام غم و اندوه، کسالت و مالیخولیا را از بین می‌برند، همانطور که دیوسکوریدس و پلینی تأیید می‌کنند.
شربتی که از گل گاوزبان تهیه شده است، دل را آرام می کند.
مالیخولیا را پاک می کند و دیوانه و دیوانه را آرام می کند. برگ‌های خام خورده شده، خون خوبی ایجاد می‌کنند، به‌ویژه در آنهایی که اخیراً بیمار شده‌اند.
گل گاوزبان در کاشت همراه استفاده می شود.
گفته می شود که از حبوبات، اسفناج، براسیکا و حتی توت فرنگی محافظت یا پرستاری می کند.
همچنین گفته می‌شود که این گیاه همراه خوبی برای گوجه‌فرنگی است، زیرا پروانه‌های مادر کرم شاخ گوجه‌فرنگی یا ماندوکا را گیج می‌کند که به دنبال مکانی برای تخم‌گذاری هستند.
این به ویژه غنی از اسید گاما لینولئیک (GLA) است، که یک اسید چرب امگا 6 است که نشان داده شده است که التهاب را کاهش می دهد.
گل گاوزبان همچنین ممکن است به درمان چندین بیماری از جمله آسم، آرتریت روماتوئید و درماتیت آتوپیک کمک کند.
با این حال، برخی عوارض جانبی جدی وجود دارد که باید در نظر گرفته شود، و گروه‌های خاصی از مردم باید از مصرف این ماده کاملاً اجتناب کنند.
این مقاله نگاهی دقیق به فواید، موارد استفاده و عوارض جانبی احتمالی گل گاوزبان دارد.
گل گاوزبان همچنین به عنوان گل ستاره ای شناخته می شود، گیاهی است که به دلیل گل های بنفش پر جنب و جوش و خواص دارویی آن قابل توجه است.
