لوبیا سفید ۱۴۰۱ علاوه بر تأثیر ملایم آن بر سطح قند خون، به دلیل توانایی خود در تولید مهارکننده های آلفا آمیلاز، مزایای کاهش وزن نیز دارد.
لوبیا سفید با ذخیره انرژی به عنوان چربی بدن مبارزه می کند.
لوبیا سفید و سایر مواد غذایی با نمره گلیسمی پایین نیز فواید کاهش وزن فوق العاده ای دارند.
هنگامی که کربوهیدرات های موجود در غذا باعث افزایش سطح قند خون می شود، یک هورمون پلی پپتیدی به نام انسولین توسط پانکراس (یک اندام غده بزرگ واقع در پشت معده) تولید می شود.
هدف از انسولین این است که با تحریک جذب گلوکز (قند) توسط سلولهای بدن که میتوانند از گلوکز برای انرژی استفاده کنند، سطح قند خون بالا را پایین بیاورد.
با این حال، اگر سطح قند خون بسیار بالا باشد (مثلاً پس از یک وعده غذایی با GI بالا)، انسولین باعث می شود که مقداری از قند خون به عنوان چربی (برای استفاده بعدی به عنوان انرژی) ذخیره شود.
مهارکننده های آلفا آمیلاز با مهار آنزیم هایی که مسئول برش نشاسته به قندهای ساده تر هستند، جذب کربوهیدرات ها (و در نتیجه ذخیره انرژی به عنوان چربی بدن) را کاهش می دهند.
آنتی اکسیدان های موجود در لوبیا سفید باعث سلامتی و پوست بدون چین و چروک می شود.
لوبیا سفید منبع زیادی از آنتی اکسیدان ها را ارائه می دهد، موادی که با بیماری ها مبارزه می کنند و به حفظ سلامتی بهینه کمک می کنند.
اعتقاد بر این است که آنتی اکسیدان ها از سلول های بدن شما در برابر رادیکال های آزاد محافظت می کنند، مولکول های ناپایداری که به سلول ها آسیب می رسانند.
در نهایت، آسیب ناشی از رادیکال های آزاد می تواند منجر به بسیاری از شرایط مزمن و بیماری های دژنراتیو از جمله انواع خاصی از سرطان، تصلب شرایین، ترومبوز، آرتریت، بیماری قلبی، مشکلات سیستم ایمنی، بیماری آلزایمر و زوال عقل شود.
اگر رژیم ضد چین و چروک دارید، توجه داشته باشید.
علاوه بر محافظت در برابر برخی بیماریها، فعالیتهای خلع سلاح رادیکالهای آزاد لوبیا سفید ممکن است با جلوگیری از پیری زودرس پوست که در اثر قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید ایجاد میشود.
فواید زیبایی نیز داشته باشد هنگامی که بدن شما در معرض نور خورشید قرار می گیرد، مقادیر زیادی آنزیم به نام متالوپروتئینازها تولید می کند که به ترمیم و بازسازی کلاژن آسیب دیده از خورشید کمک می کند.
گفته می شود، همه متالوپروتئینازها برای ما خوب نیستند.
برخی از متالوپروتئینازها فیبرهای الاستین و کلاژن را از بین می برند و به نظر می رسد رادیکال های آزاد باعث تولید این متالوپروتئینازهای مضر می شوند.