در پایتخت، جنایات با چاقو زنجان ضامن دار و خشونت جوانان به طور افسرده‌کننده‌ای به ویژگی‌های ثابت بولتن‌های خبری تبدیل شده است. هفته به هفته می شنویم که یک زندگی جوان دیگر گرفته شده است، خانواده ای دلشکسته، و جامعه ای متلاشی شده است.
از سال 2014 جرم چاقو در سراسر انگلستان و ولز 22 درصد و در لندن 36.7 درصد افزایش یافته است. آمار دفتر شهردار پلیس و جرم و جنایت (MOPAC) به ما می گوید که حدود یک چهارم ساکنان لندن احساس می کنند که جرایم با چاقو و باندها مشکلی در منطقه آنها هستند.
بنابراین اوایل امسال، آفستد تحقیقاتی را در مورد نحوه برخورد مدارس لندن با جرایم چاقو انجام داد. ما به نحوه محافظت از دانش‌آموزان در برابر تهدید چاقو در مدرسه و نحوه آموزش دانش‌آموزان در مورد خطرات حمل سلاح در خارج از مدرسه نگاه کردیم.
ما همچنین در نظر گرفتیم که آیا محرومیت ها نقشی در جنایت با چاقو و خشونت جوانان بازی می کنند یا خیر. احتمال حمل چاقو در کودکانی که از مدرسه حذف می شوند، دو برابر بیشتر است.
نکته مهم این است که ما می دانیم که مدارس مکان های امنی هستند، و این روز بسیار نادری است که کودکان در محوطه مدرسه درگیر خشونت های جدی شوند.
با این حال، جنایات خشونت آمیز و ارتباط با باندها مسائلی است که بسیاری از جوانان لندن به طور روزانه با آن مواجه می شوند. به همین دلیل است که ما باید به فراتر از دروازه های مدرسه نگاه کنیم.
علاوه بر فراهم کردن یک محیط امن، و آموزش به کودکان در مورد باندها و جنایت، چیزهایی وجود دارد که مدیران مدرسه باید بهتر انجام دهند. تحقیقات ما نشان می‌دهد که مدارس روش‌های بسیار متفاوتی برای مقابله با این مسائل دارند و هیچ راه‌حلی برای همه وجود ندارد.
اما در لندن مجموعه‌ای از شرایط منحصربه‌فرد وجود دارد که در آن مدارس نزدیک به هم جمع شده‌اند و قلمروهای گروه‌ها همپوشانی دارند، که می‌تواند منجر به مشکلات شود.
از شنیدن برخی از والدین نگران بودم که باندها از این شرایط با هدف قرار دادن دانش آموزان مدارسی که رویکردی بدون تحمل نسبت به چاقو دارند، سوء استفاده می کنند.
گروه‌ها می‌دانند که وقتی بچه‌ها کنار گذاشته شوند، آسیب‌پذیرتر می‌شوند و راحت‌تر اصلاح می‌شوند. باندها از این سوء استفاده می کنند، برای مثال، کودکان را مجبور می کنند چاقو را به مدرسه ببرند یا قانون دیگری را زیر پا بگذارند که باعث محرومیت آنها می شود.
